ترانسفورماتورهای مورد استفاده برای برنامه های برق یا فرکانس بالا (رادیویی) معمولاً از هسته های ساخته شده از فولاد سیلیکات مغناطیسی بالا استفاده می کنند. نفوذ پذیری مغناطیسی فولاد چندین برابر بیشتر از خلا است ، به طوری که با استفاده از هسته های فولادی ، جریان مغناطیسی مورد نیاز هسته به طور قابل توجهی کاهش می یابد و جریان نزدیک به سیم پیچ ها حفظ می شود. تولیدکنندگان ترانسفورماتور اولیه به سرعت دریافتند که استفاده از یک هسته باعث کاهش تلفات گرداب در هسته ترانسفورماتور می شود و در طراحی های خود از هسته های ساخته شده از دسته های عایق شده با آهن استفاده می کنند. در پروژه های بعدی از ورقهای نازک آهن عایق بندی شده از یکدیگر برای کاهش تلفات ترانس استفاده می شود. این روش امروزه نیز برای هسته سازی استفاده می شود. همچنین با استفاده از معادله عمومی ترانس می توان نتیجه گرفت که کمترین سطح اشباع در هسته با مقطع کوچکتر ایجاد می شود.
اگرچه استفاده از هسته های هسته ای تلفات را کاهش می دهد ، اما هزینه ساخت ترانسفورماتور را نیز افزایش می دهد. بنابراین ، از هسته های نازک معمولاً در فرکانس های بالا استفاده می شود. با وجود چند هسته لایه بسیار نازک ، می توان آداپتورهایی را برای استفاده تا 10 کیلوهرتز تولید کرد.
نوع متداول هسته ، لایه ای از قطعات E شکل است که قلب را با قطعات I شکل تشکیل می دهد. به این هسته ها هسته E-I گفته می شود. اگرچه این هسته ها تلفات را افزایش می دهند ، اما به دلیل سهولت در مونتاژ ، هزینه تولید قلب را کاهش می دهند. نوع دیگر هسته ، هسته C. این هسته شامل قرار دادن دو قسمت C در اشکال مخالف است. این هسته ها این مزیت را دارند که جریان به طور مساوی از هر قسمت هسته جریان دارد و این خاصیت مقاومت مغناطیسی را کاهش می دهد.
باقی ماندن در هسته فولاد به این معنی است که پس از قطع منبع تغذیه ، خاصیت مغناطیسی در هسته باقی می ماند. وقتی جریان به قلب برمی گردد ، این ضایعات باقیمانده در قلب ، با کاهش ، جریان حمله ای را در ترانس ایجاد می کنند. برای محافظت از این جریان ، تجهیزات حفاظتی مانند شیرآلات باید مشخص شود.
ترانس های توزیع می توانند با استفاده از هسته هایی با نفوذ پذیری مغناطیسی زیاد ، تلفات بار را کاهش دهند. هزینه اولیه هسته بعداً با صرفه جویی در انرژی و افزایش عمر ترانسفورماتور جبران می شود.
هسته های یکپارچه
هسته های آهن خرد شده در مدارهایی که در فرکانس های بالاتر از فرکانس شبکه تا چندین ده کیلو هرتز کار می کنند ، استفاده می شود. این هسته ها از نفوذ پذیری مغناطیسی بالا و همچنین مقاومت الکتریکی بالایی برخوردار هستند. هسته های فریتی غیر رسانا برای فرکانس های بالاتر از محدوده VHF استفاده می شود. برخی از آداپتورهای RF از هسته های قابل جدا شدن استفاده می کنند و این منجر به تغییر در عامل انسجام هسته می شود.
هسته های دایره ای
ترانسفورماتور کوچک توروئیدی
آداپتورهای زنجیره ای گرد به صورت حلقه ای ساخته می شوند. بسته به فرکانس مورد استفاده ، هسته این هسته می تواند نوارهای فولادی سیلیکاتی طولانی باشد که به طور دائمی دور گشتاور ، آهن تقویت شده یا آهن پیچیده می شوند. ساختار نوار امکان تنظیم مطلوب مرز دانه ها را فراهم می کند ، که با کاهش فرکانس اساسی کارایی ترانس را افزایش می دهد. شکل دایره ای بسته با ساختارهای E-I شکاف هوا را در هسته از بین می برد. سطح مقطع حلقه ها معمولاً مربع یا مستطیل است ، اگرچه مقاطع گرد گران قیمت وجود دارد. سیم پیچ های اولیه و ثانویه کاملاً پیچیده شده و تمام سطح حلقه را پوشانده اند. این می تواند طول سیم مورد نیاز را کاهش دهد. با همان قدرت ، ترانسفورماتورهای توروئیدال ارزان قیمت E-I کارایی بیشتری دارند. سایر مزایای ترانسفورماتورهای توروئیدی عبارتند از: اندازه کوچکتر (حدود نیمی) ، وزن کم (حدود نیمی) ، تداخل کم (ایده آل برای استفاده در تقویت کننده) ، میدان مغناطیسی کم (حدود ده) ، تلفات کم بار (مناسب برای مدارهای پشتیبان) ) از معایب آن می توان به هزینه بالاتر و مقاومت اسمی محدود اشاره کرد. هسته حلقه فریت در فرکانس های بالا استفاده می شود. فریت می تواند در فرکانس های ده ها کیلوهرتز تا 1 مگاهرتز کار کند. فریت تلفات ، اندازه مواد و وزن منبع تغذیه سوئیچینگ را کاهش می دهد. از دیگر معایب ترانسفورماتورهای توروئید هزینه بالای سیم پیچ است. در نتیجه ، استفاده از آنها در ظرفیت های بالاتر از چند کیلوولت بسیار کم است.
چگونه نور از غارها به خانه ها رسید؟
نکاتی در مورد ریموت آنتن دار با برد بالا